Vroeger: Quasi-immuniteit van hulppersonen

Hulppersonen of uitvoeringsagenten zijn individuen of organisaties die door iemand anders worden ingezet om bepaalde taken of diensten te verrichten. Bijvoorbeeld werknemers, bestuurders van vennootschappen, freelancers, consultants, enz.

De quasi-immuniteit van een hulppersoon of uitvoeringsagent betekende dat een werknemer of zelfstandige freelancer die in uitvoering van zijn werk een fout maakte, niet rechtstreeks door de schuldeiser van zijn/haar werkgever/opdrachtgever aansprakelijk kon worden gesteld voor eventuele schade. Hetzelfde gold bijvoorbeeld voor consultants die via hun managementvennootschap opdrachten namens de vennootschap uitvoerden voor derden. De werkgever/opdrachtgever kon de werknemer/freelancer/consultant wel aanspreken, gezien er een contract is tussen hen.  Zij waren was dus immuun voor vorderingen van de klant van de werkgever/opdrachtgever, maar niet voor die van de werkgever/opdrachtgever.  

Voor werknemers gelden evenwel beperkingen in de aansprakelijkheid in de relatie tussen de werkgever en werknemer overeenkomstig artikel 18 van de arbeidsovereenkomstenwet.  Daarom sprak men van quasi-immuniteit.

Nu: Afschaffing van quasi-immuniteit

De wijziging van Boek 6 BW zorgt voor een afschaffing van de quasi-immuniteit van hulppersonen. Daardoor kan een benadeelde/derde voortaan ook de hulppersoon rechtstreeks aanspreken, zelfs als de schade puur voortvloeit uit een gebrekkige uitvoering van het contract.

Deze wijziging is van dubbel belang voor organisaties:

1. Onderaannemers:  uw onderaannemers kunnen voortaan rechtstreeks worden aangesproken door uw klant, indien de onderaannemer fouten begaat in de uitvoering van zijn diensten en daarmee aan de klant schade berokkent.

2. Werknemers: uw werknemers kunnen nu óók rechtstreeks aangesproken kunnen worden door uw klant of uw onderaannemer, indien zij fouten begaan in de uitvoering van hun werkzaamheden en daarmee aan de klant of onderaannemer schade berokkenen.  Zij behouden weliswaar de bescherming van de beperking van hun aansprakelijkheid uit de arbeidsovereenkomstenwet, tenzij de schade het gevolg is van een aantasting van de fysieke of psychische integriteit of wanneer er sprake is van een fout van de werknemer met de bedoeling schade te veroorzaken.

Ongewenste neveneffecten:

Voor werknemers en dienstverleners is dit een erg ongemakkelijke situatie, die een remmend effect kan hebben op hun bereidheid om beslissingen te nemen of innovatieve oplossingen te proberen, uit angst voor persoonlijke aansprakelijkheid en de daarmee gepaard gaande rechtsonzekerheid en procesrisico’s.

Wij kunnen u helpen om dit verhoogd risico op persoonlijke aansprakelijkheid af te dekken in de overeenkomst met uw onderaannemers of klanten om te vermijden dat werknemers en dienstverleners rechtstreeks aangesproken kunnen worden.   

blogs overzicht